Słowo na Niedzielę

Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego – 9 kwietnia

Pierwsze Czytanie (Dz 10,34a.37-43)
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Gdy Piotr przybył do domu centuriona w Cezarei, przemówił: „Wiecie, co się działo w całej Judei, począwszy od Galilei, po chrzcie, który głosił Jan. Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą. Dlatego że Bóg był z Nim, przeszedł On dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła.
A my jesteśmy świadkami wszystkiego, co zdziałał w ziemi żydowskiej i w Jerozolimie. Jego to zabili, zawiesiwszy na drzewie. Bóg wskrzesił Go trzeciego dnia i pozwolił Mu ukazać się nie całemu ludowi, ale nam, wybranym uprzednio przez Boga na świadków, którzyśmy z Nim jedli i pili po Jego zmartwychwstaniu. On nam rozkazał ogłosić ludowi i dać świadectwo, że Bóg ustanowił Go sędzią żywych i umarłych. Wszyscy prorocy świadczą o tym, że każdy, kto w Niego wierzy, w Jego imię otrzymuje odpuszczenie grzechów”.

Psalm Responsoryjny: 117
R/. W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy

Dziękujcie Panu, bo jest dobry,
bo Jego łaska trwa na wieki.
Niech dom Izraela głosi:
„Jego łaska na wieki”.

Prawica Pana wzniesiona wysoko,
prawica Pańska moc okazała.
Nie umrę, ale żył będę
głosił dzieła Pana.

Kamień odrzucony przez budujących
stał się kamieniem węgielnym.
Stało się to przez Pana
i cudem jest w naszych oczach.

Drugie Czytanie (Kol 3,1-4)
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Kolosan
Bracia: Jeśli razem z Chrystusem powstaliście z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus zasiadając po prawicy Boga. Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi. Umarliście bowiem i wasze życie ukryte jest z Chrystusem w Bogu. Gdy się ukaże Chrystus, nasze życie, wtedy i wy razem z Nim ukażecie się w chwale.

SEKWENCJA
Sekwencja obowiązuje w Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego, ale można ją śpiewać lub odmawiać także we wszystkie dni oktawy wielkanocnej.

Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary
Składają jej wierni uwielbień swych dary.

Odkupił swe owce Baranek bez skazy,
Pojednał nas z Ojcem i zmył grzechów zmazy.

Śmierć zwarła się z życiem i w boju, o dziwy,
Choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy.

Maryjo, ty powiedz, coś w drodze widziała?
Jam Zmartwychwstałego blask chwały ujrzała.

Żywego już Pana widziałam, grób pusty,
I świadków anielskich, i odzież, i chusty.

Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja,
A miejscem spotkania będzie Galilea.

Wiemy, żeś zmartwychwstał, że ten cud prawdziwy,
O Królu Zwycięzco, bądź nam miłościwy.

Śpiew przed Ewangelią (1Kor 5,7-8)
Alleluja, alleluja, alleluja
Chrystus został ofiarowany jako nasza Pascha.
Odprawiajmy nasze święto w Panu.

Tekst Ewangelii (J 20,1-9)
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono».

Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, [które mówi], że On ma powstać z martwych.

Co zrobić, aby spotkać Zmartwychwstałego?
(Dz 10,34a-37-43; Kol 3,1-4; J 20,1-9)

Kolejny raz w moim życiu staję z wdzięcznością przy pustym grobie Pana Jezusa. To wyjątkowy grób na kuli ziemskiej, będącej w kosmosie wielkim ludzkim cmentarzyskiem. To wyjątkowy czas, bo tak się złożyło w 2023 roku, że święta noc z 8 na 9 kwietnia jest prawdopodobnie dokładną rocznicą zmartwychwstania Chrystusa w roku 30 n.e. Minęło tyle lat, a Jego grób, ciągle budzi wiele kontrowersji. Przede wszystkim faktem jest, że jest pusty i że oprócz Jezusa nikt inny z umarłych sam o własnych siłach grobu swojego nie opuścił. Nie można zaprzeczyć temu, że dla wielu ludzi, przez tyle wieków  grób Jezusa jest nadzieją, której niepojęty fakt, jest również potwierdzeniem jego niezwyczajności.

Jest też faktem, że nie brakuje i takich, którzy mają inny pomysł na życie niż Ewangelia Chrystusa i istnienie Jego grobu  wyprowadza ich, delikatnie rzecz ujmując,  z równowagi.

Zostawiam te wszystkie pytania na boku, kiedyś były one dla mnie ważne, dzisiaj jest trochę inaczej.  Im jestem starszy, tym bardziej dostrzegam istotę tego wydarzenia w noc z 8 na 9 kwietnia roku 30.

Kiedyś, kiedy to rozumowi nadawano wartość absolutną, Kartezjusz powiedział zdanie, które ówczesnemu światu zaimponowało i przeszło do jego historii: Cogito ergo sum – myślę, więc jestem.   Bardziej dogłębnie rzecz ujął  Franz von Baader: Cogitor ergo sum – zostałem pomyślany, więc jestem. Idąc dalej w tym kierunku, można by pokusić się o stwierdzenie: Amatus factus sum, ergo sum – zostałem pokochany, więc jestem.

To miłość Boga jest najgłębszą przyczyną stworzenia świata i człowieka, i to właśnie Jego miłość jest źródłem  odkupienia  człowieka. Przede wszystkim więc miłością można te Boże działania poznawać. Sam rozum nie wystarcza. Może zdumiewać, ale sam, bez miłości nie stworzy relacji ze Stwórcą i Odkupicielem. Dopiero w tej relacji dialogu miłości poznanie Boga i Jego stworzeń staje się głębokie i bez ograniczeń.

Pod krzyżem Jezusa zgromadziły się te osoby, których miłość była większa niż strach i logika ludzkich wyroków sądowych wydanych wtedy zarówno przez Żydów, jak i przez Rzymian. Do grobu Jezusa przyszły kobiety, których miłość była większa niż tzw. zdrowy rozsądek.  Do grobu Jezusa pobiegli ci, którzy Go kochali. Tylko tym, którzy okazali Mu miłość pozwolił się poznać po swoim zmartwychwstaniu.

Sama wiedza o zmartwychwstaniu Jezusa to zbyt mało. Diabeł nie ma co do tego faktu historycznego żadnych wątpliwości, i to nic nie zmienia w jego  szatańskiej egzystencji. Można pójść jeszcze dalej. Sama wiara też nie wystarczy. Nie na darmo powiedział św. Paweł w liście do Koryntian:

Gdybym /…/  posiadł wszelką wiedzę i wszelką możliwą wiarę, tak iżbym góry przenosił, a miłości bym nie miał, byłbym niczym (1 Kor 13,2).

Jeżeli więc chcę się spotkać ze zmartwychwstałym Jezusem, nie wystarczy tylko wiedzieć o wydarzeniu, nie wystarczy tylko uwierzyć – trzeba Jezusa pokochać!

Ks. Lucjan Bielas