Modlitwy do Ducha Świętego

TAJEMNICA ŚWIĘTOŚCI

Pragnę ci wyjawić tajemnicę świętości i szczęścia. Codziennie przez 5 minut zatrzymaj twoją wyobraźnię, zamknij oczy na wszystko, co podpada pod zmysły, zamknij uszy na wszystkie odgłosy świata tak, abyś mógł się ukryć w sanktuarium swej duszy, która jest świątynią Ducha Świętego i przemów do tego Ducha Świętego słowami:
„O Duchu Święty, duszo mej duszy, uwielbiam Cię. Oświecaj, kieruj, wzmacniaj i pocieszaj mnie. Powiedz mi, co mam czynić i rozkaż mi to wykonać. Poddaję się chętnie wszystkiemu, co ode mnie zażądasz, pragnę przyjąć wszystko, co na mnie dopuścisz, daj mi tylko poznać Twoją świętą wolę. Amen”.
Jeżeli to spełnisz, wtedy życie twoje będzie szczęśliwe i radosne. Znajdziesz pociechę nawet wśród cierpienia. Otrzymasz łaskę na miarę twoich trudności i siłę do zniesienia ich i tak dojdziesz pełen zasług do bram niebieskich.
Takie poddanie się Duchowi Świętemu jest tajemnicą świętości.
kard. Desiré Felicien François Joseph Mercier, arcybiskup Mechelen.

O POTRZEBIE NABOŻEŃSTWA DO DUCHA ŚWIĘTEGO

Bł. Maria od Jezusa Ukrzyżowanego, karmelitanka bosa, urodziła się w 1848 r. w Abellin, w Palestynie, zmarła w opinii świętości w 1878 r. Beatyfikacji dokonał Jan Paweł II w roku 1984. Odznaczała się szczególnym nabożeństwem do Ducha Świętego, obdarzona była łaską stygmatów i wysokiego stopnia modlitwy mistycznej, odbierała nadzwyczajne łaski i światła. Pewnego razu rzekł do niej Zbawiciel: „Jeśli chcesz Mnie znaleźć, poznać i pójść za Mną, wezwij Ducha Świętego, który oświecał moich uczniów i który oświeca wszystkie narody wzywające Go w modlitwie. Zaprawdę, powiadam wam: ktokolwiek zawezwie Ducha Świętego, szukać Mnie będzie, odnajdzie Mnie i przyjdzie do Mnie przez Niego.
Delikatne jak kwiat polny będzie jego sumienie, a jeśli to będzie ojciec lub matka rodziny, w rodzinie ich zapanuje pokój, w sercach ich będzie pokój w tym i przyszłym życiu.
Gorąco pragnę, byś oznajmiła, że wszyscy kapłani, którzy raz na miesiąc odprawią Mszę św. o Duchu Świętym, uczczą Go tym, a ktokolwiek uczci Go i wysłucha Mszy św. ku Jego czci, będzie uczczony przez Ducha Świętego, a pokój zapanuje w jego duszy i nie umrze w ciemnościach.
Wszyscy szukają nowości, nawet w nabożeństwach, a zaniedbują tak ważne nabożeństwo do Ducha Świętego. Dlatego są w błędzie i rozterce, nie mają pokoju i światła. Nie wzywa się Ducha Świętego tak, jak powinien być wzywany”.

Duchu Święty, natchnij mnie,
Miłości Boża, pochłoń mnie,
na właściwą drogę zaprowadź mnie.
Maryjo, Matko, spójrz na mnie,
z Jezusem błogosław mi.
Od wszelkiego złego,
od wszelkiego złudzenia,
od wszelkiego niebezpieczeństwa
zachowaj mnie. Amen.
Wezwań tych nauczył Duch Święty swoją służebnicę s. Marię od Jezusa Ukrzyżowanego. Zamiast „mnie” – mówiła – można używać liczby mnogiej „nas”, albo wymienić własną Ojczyznę np. „Polskę”.

O WZYWANIU DUCHA ŚWIĘTEGO

Wiara święta przypisuje Duchowi Świętemu wszystkie łaski, jakie na nas spływają z nieba, gdyż te łaski są owocem miłości Boga ku nam, a Duch Święty jest węzłem miłości łączącym Ojca z Synem, a więc sprawcą tej miłości przeczystej, która zlewa z nieba potoki łask i miłosierdzia.
Jakże przedziwne jest działanie Ducha Świętego w duszach, które nie stawiają Mu oporu! Trudno wyrazić obfitość światła i mocy, jakiej by nam udzielał przez siedmiorakie dary, owoce i błogosławieństwa, które są Mu właściwe, gdybyśmy byli zawsze wierni Jego natchnieniom!
Niech przeto ten Duch Przenajświętszy, tak pełen miłości ku nam, rządzi nami, kieruje i zawsze nas prowadzi. Badajmy często poruszenia naszego serca i idźmy za tymi, których sprawcą jest Duch Święty. Łatwo je rozpoznać:

Duch Święty przemawia zawsze w pokoju i zostawia po sobie błogi pokój.
Nie odrywa nigdy od obowiązków, ale uczy je wypełniać.
Nie odciąga nigdy od uległości prawowitej władzy, ale uczy ją szanować i słuchać.
Jego działanie ma zawsze za podstawę miłość i prowadzi do zgody.

Duch Święty jest duchem pokoju i cichości. Jeżeli chcesz usłyszeć Jego głos, unikaj, o ile możesz, wszelkiego zgiełku, rozproszenia, a jeśli twoje zajęcia są zwykle bardzo absorbujące, staraj się znaleźć dla siebie w ciągu dnia choćby krótką chwilę spokoju i samotności, w której mógłbyś w uspokojeniu i uciszeniu słuchać głosu Ducha Świętego.
Przed rozpoczęciem jakiejś pracy, ważniejszych czynności, przed powzięciem jakiejś decyzji wzywajmy pokornie Ducha Świętego. Gdy mamy komuś udzielić rady, zwłaszcza w trudnym powołaniu wychowania młodzieży, kierowania duszami, radźmy się często Ducha Świętego w głębi serca, nie idąc nigdy w działaniu za pierwszym odruchem natury, rozumu ludzkiego lub skłonności serca. Odmienne od dróg ludzkich są drogi Boże i odmienne sposoby Jego działania. Duch Święty działa potężnie, stanowczo, skutecznie, często bardzo szybko, ale działanie Jego jest zawsze łagodne, pełne miłości i spokoju. Jest On wyrozumiały, cierpliwy, choć nieraz surowo karcący.
Nie postanawiaj niczego pod wrażeniem chwili, nie działaj pośpiesznie, a wówczas możesz mieć nadzieję, że nie ty, ale Duch Święty będzie działać przez ciebie.
Zachowuj pilnie łaskę uświęcającą w swym sercu, a jeśli ją kiedy na nieszczęście utracisz przez grzech, idź jak najprędzej do sakramentu pokuty, aby ją odzyskać, a nie zostawaj nigdy długo w oddaleniu od twego Boga.

PISMO ŚWIĘTE O DUCHU ŚWIĘTYM

Słowa Pana Jezusa

Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze – Ducha Prawdy, którego świat przyjąć nie może, ponieważ Go nie widzi ani nie zna. Ale wy Go znacie, ponieważ u was przebywa i w was będzie (J 14,16-17).
Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem (J 14,26).
Gdy przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch prawdy, który od Ojca pochodzi, On będzie świadczył o Mnie (J 15,26).
Pożyteczne jest dla was moje odejście. Bo jeżeli nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was. A jeżeli odejdę, poślę Go do was. On zaś, gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie. O grzechu – bo nie wierzą we Mnie; o sprawiedliwości zaś – bo idę do Ojca i już Mnie nie ujrzycie; wreszcie o sądzie – bo władca tego świata został osądzony. Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz jeszcze znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi (J 16,7-15).
Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż będziecie przyobleczeni mocą z wysoka (Łk 24,49).

Zesłanie Ducha Świętego

Kiedy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wichru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić (Dz 2,1-4).
Kiedy Apostołowie w Jerozolimie dowiedzieli się, że Samaria przyjęła słowo Boże, wysłali do niej Piotra i Jana, którzy przyszli i modlili się za nich, aby mogli otrzymać Ducha Świętego. Bo na żadnego z nich jeszcze nie zstąpił. Byli jedynie ochrzczeni w imię Pana Jezusa. Wtedy więc wkładali Apostołowie na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego (Dz 8,14-17).

Z Listów św. Pawła Apostoła

Miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany(Rz 5,5).
Jeżeli mieszka w was Duch Tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, to Ten, co wskrzesił Chrystusa z martwych, przywróci do życia wasze śmiertelne ciała mocą mieszkającego w was swego Ducha (Rz 8,11).
Jeżeli przy pomocy Ducha uśmiercać będziecie popędy ciała – będziecie żyli (Rz 8,13).
Wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi. Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać „Abba, Ojcze!” Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi (Rz 8,14-16).
Duch przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami. Ten zaś, który przenika serca, zna zamiar Ducha, wie, że przyczynia się za świętymi zgodnie z wolą Bożą (Rz 8,26-27).

Duch przenika wszystko, nawet głębokości Boga samego (1Kor 2,10).
Myśmy nie otrzymali ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, dla poznania darów Bożych (1Kor 2,12).
Czyż nie wiecie, żeście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was? (1Kor 3,16)
Różne są dary łaski, lecz ten sam Duch; różne też są rodzaje posługiwania, ale jeden Pan; różne są wreszcie działania, lecz ten sam Bóg, sprawca wszystkiego we wszystkich. Wszystkim zaś objawia się Duch dla wspólnego dobra. Wszystko sprawia jeden i ten sam Duch, udzielając każdemu tak, jak chce (1Kor 12,4-7.11).
Tym, który umacnia nas wespół z wami w Chrystusie i który nas namaścił, jest Bóg. On też wycisnął na nas pieczęć i zostawił zadatek Ducha w sercach naszych. (2Kor 1,21-22)
Pan jest Duchem, a gdzie jest Duch Pański – tam wolność. My wszyscy z odsłoniętą twarzą wpatrujemy się w jasność Pańską, jakby w zwierciadle; za sprawą Ducha Pańskiego, coraz bardziej jaśniejąc, upodabniamy się do Jego obrazu (2Kor 3,17-18).
Na dowód tego, że jesteście synami, Bóg wysłał do serc naszych Ducha Syna swego, który woła: Abba, Ojcze! (Ga 4,6)
W Chrystusie uwierzyliście i zostaliście naznaczeni pieczęcią Ducha Świętego, który był obiecany. On jest zadatkiem naszego dziedzictwa w oczekiwaniu na odkupienie, które nas uczyni własnością Boga, ku chwale Jego majestatu (Ef 1,13-14).

KATECHEZA ŚW. CYRYLA JEROZOLIMSKIEGO, BISKUPA

Duch Święty: jeden i taki sam, niepodzielny, rozdziela łaski każdemu tak, jak chce. Schnące drzewo, gdy otrzyma wodę, wypuszcza pędy. Tak samo grzesznik przyniesie owoce sprawiedliwości, gdy przez pokutę stanie się godny daru Ducha Świętego. Jeden i ten sam Duch Święty działa w różny sposób z woli Boga i w imię Chrystusa.
Jednemu udziela daru mądrości słowa, umysł innego oświeca natchnieniem proroczym; temu daje moc wyrzucania złych duchów, tamtemu łaskę tłumaczenia Pisma. Jednego wzmacnia darem wstrzemięźliwości, innego nakłania do miłosierdzia; tego zachęca do postów i uczy wytrwania w ascezie życia, tamtego odrywa od rzeczy ziemskich; innego jeszcze przygotowuje na męczeństwo; różnorodny w różnych ludziach, zawsze jednak taki sam, jak napisano: „Wszystkim objawia się Duch dla wspólnego dobra”.
Przybycie Jego jest łagodne i pełne dobroci; pełna słodyczy jest Jego wonność, a Jego jarzmo jest nader lekkie. Jego nadejście poprzedzają promienie światłości i wiedzy. Przybywa On jako braterski opiekun naszego wnętrza, by zbawiać, uzdrawiać, pouczać i upominać, wzmacniać i pocieszać, oświecać umysł, najpierw tego, kto Go przyjmuje, a poprzez niego oświecać także innych.
Kiedy słońce ukaże się temu, który do tej pory pozostawał w ciemnościach, to otrzymuje światło dla swoich cielesnych oczu i wyraźnie widzi to, czego przedtem nie dostrzegał. Podobnie i ten, który został uznany godnym daru Ducha Świętego, zostaje oświecony na duszy i wyniesiony ponad to, co ludzkie, widzi to, co dotąd było mu nieznane.

Z DZIEŁA: „O DUCHU ŚWIĘTYM” ŚW. BAZYLEGO WIELKIEGO, BISKUPA

Czyż nazwy Ducha Świętego nie napełniają duszy uniesieniem i nie kierują myśli ku górze, ku Niemu, który przewyższa wszystko? Bo jest nazwany Duchem Boga, Duchem prawdy i Duchem mocy. Duch Święty, to Jego własne i szczególne imię.
Ku Niemu zwracają się wszyscy, którzy pragną uświęcenia; Jego pożądają wszyscy, którzy żyją cnotliwie; On swoim tchnieniem ożywia ich i wzmacnia, aby doszli do celu odpowiadającego ich naturze.
Jest On źródłem uświęcenia i światłem dla umysłu; każdej istocie rozumnej udziela niejako ze swej jasności, aby mogła dojść do prawdy.
Niedosiężny z natury, daje się pojąć dzięki swej dobroci. Napełnia wszystko swoją mocą, ale udziela się tylko tym, którzy są tego godni, a daje się im nie jednakowo, lecz dostosowuje swe działanie do wielkości ich wiary.
Prosty w swej istocie, różnoraki w mocy, całą istotą pomaga każdemu, lecz całą istotą jest wszędzie obecny. Rozdaje każdemu, a sam nie doznaje uszczerbku, każdemu się udziela, a sam pozostaje nienaruszony. Podobnie i promień słońca udziela każdemu swego blasku i każdy nim się cieszy, jak gdyby do niego tylko należał, a przecież oświeca równocześnie ziemię i morze i całą przestrzeń wypełnia.
Tak też i Duch Święty jest obecny w każdym, kto jest zdolny Go przyjąć, tak jak gdyby tylko o niego samego chodziło, a pozostając niezmienny, każdemu daje łaskę jemu potrzebną. Wszystkim też, którym się udziela, daje się w pełni, na ile tylko pozwala im ich ograniczona natura. On pozostaje nieograniczony, On kieruje serca ku górze, prowadzi słabych jak za rękę, a postępujących naprzód doskonali. On oświeca tych, którzy są czyści od wszelkiej skazy, a przebywając z nimi, czyni ich ludźmi duchowymi.
Ciała przejrzyste i nieskażone jaśnieją w zetknięciu z promieniem światła i same jarzą się blaskiem i innym tego blasku z siebie udzielają. Podobnie i dusze, noszące w sobie Ducha, są przez Niego oświecone, stają się uduchowione i łaską oświecają innych.
Stąd bierze się początek widzenia przyszłości, wnikanie w tajemnice i zrozumienie rzeczy ukrytych, rozdzielanie darów, życie niebiańskie i udział w chórach anielskich. To jest także źródłem nieustającej radości, trwanie w Bogu i upodobnienie się do Niego, a wreszcie dar, ponad który nie sposób już pragnąć innego, mianowicie stania się jak Bóg.

Z TRAKTATU: „PRZECIW HEREZJOM” ŚWIĘTEGO IRENEUSZA, BISKUPA

Po wniebowstąpieniu Pana, jak to podaje święty Łukasz, w dniu Pięćdziesiątnicy zstąpił na uczniów Duch Święty, który ma władzę nad wszystkimi narodami, aby wprowadzić je do życia i aby otworzyć Nowe Przymierze. Dlatego wszystkimi językami śpiewali oni wspólnie hymn ku chwale Boga, a Duch Boży łączył w jedno oddalone od siebie ludy i składał Ojcu w darze pierwociny ze wszystkich narodów.
Tego Ducha Świętego Pan obiecał nam posłać jako Pocieszyciela, aby nas przygotował dla Boga. Nasze ciała przez obmycie w wodzie chrztu otrzymały dar jedności, dzięki któremu staną się niezniszczalne, dusze zaś zjednoczył Duch Święty.
Na Panu spoczął Duch Boga, „Duch mądrości i rozumu, Duch rady i męstwa, Duch wiedzy i bojaźni Boga”. Pan zaś tego Ducha dał Kościołowi, zsyłając z niebios Pocieszyciela na całą ziemię. Ta ożywcza rosa Boża jest nam konieczna, abyśmy nie zostali spaleni i nie stali się bezużyteczni, a jak mamy oskarżyciela, mieli również Obrońcę. Pan powierzył Duchowi Świętemu swoją własność, to jest człowieka. A my, którzy otrzymaliśmy przez Ducha Świętego obraz i napis Ojca i Syna, mamy pomnożyć denar nam dany i pomnożony zwrócić naszemu Panu.

SIEDEM DARÓW DUCHA ŚWIĘTEGO

Dar mądrości – jest to oświecenie przez Ducha Świętego, dzięki któremu nasz umysł widzi nadzwyczaj jasno prawdy wiary i odczuwa głęboką radość z ich poznania.
Dar rozumu – oświeca nas, rozlewając światło żywe, przenikliwe i nadzwyczajne, tłumaczące nam prawdy objawione i daje nam prawdziwe rozumienie słowa Bożego.
Dar umiejętności – jest nadprzyrodzonym światłem Ducha Świętego, które wykazuje nam, jak godnymi zawierzenia i przyjęcia przez nas są prawdy wiary świętej nawet wtedy, gdy się posługujemy dowodami wziętymi z porządku przyrodzonego.
Dar rady – jest światłem Ducha Świętego, przez które rozum praktyczny widzi i rozsądza w poszczególnych wypadkach, co należy czynić i jakich środków należy używać.
Dar męstwa – usposabia nas, żebyśmy doznawali szczególnej mocy do zwyciężania pokus i innych przeszkód w życiu duchowym.
Dar pobożności – wlewa w naszą duszę skłonność i łatwość w oddawaniu Bogu czci należnej Mu, jako naszemu Ojcu i napełnia nas synowską ufnością względem Niego.
Dar bojaźni Bożej – pobudza nas do unikania grzechów przez bojaźń obrazy Boskiej, płynącą z dziecięcej czci dla Majestatu Bożego.
Meschler

MODLITWY O SIEDEM DARÓW DUCHA ŚWIĘTEGO

Duchu Święty, Ty nas uświęcasz i wspomagasz w pracy nad sobą. Ty nas pocieszasz i wspierasz, gdy jesteśmy słabi i bezradni. Proszę Cię o twoje dary.
Proszę o dar mądrości, bym poznał i miłował Prawdę wiekuistą, którą jesteś Ty, mój Boże.
Proszę o dar rozumu, abym – na ile mój umysł może pojąć – zrozumiał prawdy wiary.
Proszę o dar umiejętności, abym patrząc na świat, dostrzegał w nim dzieło Twojej dobroci i mądrości i abym nie łudził się, że rzeczy stworzone mogą zaspokoić wszystkie moje pragnienia.
Proszę o dar rady na chwile trudne, gdy nie będę wiedział, jak postąpić.
Proszę o dar męstwa na czas szczególnych trudności i pokus.
Proszę o dar pobożności, abym chętnie obcował z Tobą na modlitwie, abym patrzył na ludzi jako na braci, a na Kościół jak narzędzie Twej ojcowskiej opieki.
Proszę o dar bojaźni Bożej, bym lękał się grzechu, który Ciebie, o Boże, obraża. Amen.

Duchu Święty Boże, Duchu Ojca i Syna, korząc się Przed Boskim Majestatem Twoim, w obliczu nieba i ziemi, poświęcam Ci i oddaję duszę moją i ciało. Uwielbiam blask Twej nieskończonej czystości, doskonałość Twojej sprawiedliwości, potęgę Twojej miłości. Ty jesteś światłem i siłą mej duszy, przez Ciebie żyję, myślę i działam. Obym niewiernością Twojej łasce nie zasmucał Ciebie, nie zgrzeszył przeciw Tobie! Spraw, niech nieustannie wsłuchuję się w Twój głos, niech idę za Twymi natchnieniami.
Duchu Święty, Dawco daru mądrości, oświecaj mnie. Duchu Święty, Dawco daru rozumu, pouczaj mnie. Duchu Święty, Dawco daru umiejętności, rozpraszaj moją nieświadomość. Duchu Święty, Dawco daru rady, kieruj mną. Duchu Święty, Dawco daru męstwa, umacniaj mnie. Duchu Święty, Dawco daru pobożności, daj mi wytrwać w świętej służbie Bożej. Duchu Święty, Dawco daru bojaźni Bożej, oswobódź mnie od wszelkiego grzechu.
Błagam Cię, Duchu Święty Boże, udziel mi pomocy, abym w każdej chwili mego życia kierował się dobrocią i życzliwością, słodyczą i wiernością, cierpliwością i miłością, radością i wyrozumiałością. Amen.

GRZECHY PRZECIW DUCHOWI ŚWIĘTEMU

Grzeszyć zuchwale, w nadziei Miłosierdzia Bożego, tzn. grzeszyć świadomie, dobrowolnie i ciężko mówiąc sobie, że Bóg jest miłosierny i zawsze przebacza.
Rozpaczać albo wątpić o łasce Bożej, tzn. mówić sobie, że „Bóg mi nigdy nie przebaczy tego grzechu, bo to jest niemożliwe, aby mi przebaczył ten grzech”.
Sprzeciwiać się uznanej prawdzie chrześcijańskiej, np. odrzucać dogmat wiary (dogmat wiary jest to prawda objawiona przez Boga w Piśmie świętym, a przez Kościół podana wiernym w sposób naukowy do wierzenia).
Bliźniemu łaski Bożej nie życzyć lub jej zazdrościć. Już sama zazdrość jest grzechem głównym, a tu chodzi nawet o dobra wyższe, duchowe.
Przeciwko zbawiennym natchnieniom mieć zatwardziałe serce, np. faryzeusze widzieli znaki i cuda Jezusa, a nie chcieli im wierzyć, bo to było dla nich niewygodne.
Umyślnie zaniedbywać pokutę aż do śmierci, tzn. ktoś nie pokutuje za swoje grzechy, nie spowiada się, odkłada to na koniec swojego życia mówiąc; „jeszcze mam czas do pokuty, przed śmiercią się wyspowiadam”.
Wszystkie grzechy są odpuszczalne i Bóg je nam przebacza. Grzechy przeciwko Duchowi Świętemu są nieodpuszczalne, gdyż tu człowiek odrzuca łaskę Bożą, nie chce jej przyjąć.

MODLITWY DO DUCHA ŚWIĘTEGO ZA KOŚCIÓŁ ŚWIĘTY

Duchu Przenajświętszy, w imię obietnicy uczynionej nam przez naszego Zbawiciela Jezusa Chrystusa, że nam ześle Pocieszyciela, błagamy Cię, przybądź i poratuj nas w ciężkiej potrzebie, w której zostajemy!

O Duchu prawdy, któryś zstąpił z nieba, aby nauczyć ludzi wszelkiej sprawiedliwości, błagamy Cię, rozdziel mieczem obosiecznym ciemną pomrokę fałszu, która zalega świat, od prawdy, jak oddzielasz dzień od nocy. Niechaj złudne i sztuczne światełka rozumu ludzkiego nie uwodzą dusz dobrej woli. Niechaj Twoja odwieczna prawda jasno zaświeci wszystkim narodom pogrążonym w ciemnościach błędu i skutecznie pociągnie je do Ciebie.

O Duchu prawdy, zlituj się nad naszą młodzieżą ginącą na bezdrożach grzechu i kłamstwa. Pośpiesz im z pomocą, aby dzieci męczenników, pozbawione Twego światła, a narażone na zabójcze wyziewy świata i piekła, nie stały się zbrodniarzami. „Nie zaciąży berło bezbożne nad losem sprawiedliwych, aby prawi nie wyciągali rąk swych do niegodziwości” (Ps 125,3).

O Duchu odwiecznej prawdy, przez obietnicę uczynioną nam przez Chrystusa Pana: „prawda was wyzwoli”, błagamy Cię, wyzwól nas z więzów namiętności, pychy i zmysłowości, wyzwól nas z więzów ciała, czarta i świata, a udziel nam wolności dzieci Bożych, której Ty jeden jesteś sprawcą. Amen.

* * *

Duchu świętości, spojrzyj z wyżyn niebieskich, na których jaśniejesz, i ulituj się nad naszą nędzą, albowiem żyjemy pogrążeni w błocie grzechu i ledwo zdołamy podnieść ku Tobie nasze oczy, by Cię błagać o ratunek.
Duchu świętości, coraz głębsze zepsucie szerzy się na świecie. Bluźnią Twemu imieniu, depczą Krew Chrystusa i wznawiają Mękę Kalwaryjską w Jego świętym Kościele. Spustoszenie sięga aż do przybytków Twoich, a całe piekło sprzysięga się wraz ze swymi sprzymierzeńcami na ziemi, aby wydać wojnę Kościołowi.
Kościół nie zginie, ale tyle dusz, ten kosztowny owoc Krwi Jezusa, zginie na wieki. Ulituj się nad nimi i wyrwij ich z tej toni, wylej na nie choć promyczek Twej świętości, aby je nakłonić do opamiętania i skruchy.
Duchu świętości, Ty zawsze ratowałeś świat, zsyłając mu świętych, którzy jak gwiazdy przyświecali swojemu wiekowi, wskazując drogę do Ciebie. Ześlij, Panie, i na nasze czasy świętych seraficznej miłości, których miłość byłaby silniejsza od sprzysiężonej nienawiści szatana i przemogła ją. Ześlij nam świętych, którzy, jako waleczni rycerze, strzegliby wszędzie przybytków Twoich i nienaruszalności Twej nauki, i byli gotowi na wszelkie posługi dla Twego imienia.
Rozlej świętość na Twój Kościół, duchowieństwo i zgromadzenia zakonne, wzbudź nowe powołania do Twojej służby, pomnóż ducha ofiary, męstwa i wytrwałości. Duchu Święty Boże, Dawco łask niebieskich, udziel daru modlitwy i kontemplacji, aby na nowo bujnym kwieciem zakwitło Twoje dziedzictwo, dziedzictwo dzieci Bożych. Przyjdź i odnów oblicze ziemi!

O przedziwny Duchu Świętości, spraw, abyśmy zawsze byli wierni Twoim świętym natchnieniom, abyśmy, wsparci Twoją łaską, doszli w tym życiu do takiej świętości, jaką nam wyznaczyłeś. Prowadź nas takimi drogami, jakie Ty wybierzesz dla nas. Daj tylko, abyśmy zawsze wiernie Ci służyli – to nasze najgorętsze pragnienie. Amen.
Duchu miłości, Tyś zstąpił w dzień Pięćdziesiątnicy na Apostołów zebranych w Wieczerniku i utworzyłeś z nich jeden Kościół, w którym zamieszkałeś; zstąp w naszych czasach w wyjątkowy sposób na Twój święty Kościół i udziel mu najdoskonalszych darów. Oświecaj i błogosław Ojca świętego, wspieraj go radą, pomocą i pociechą. Broń go od wszystkich nieprzyjaciół widzialnych i niewidzialnych.
Oświecaj i błogosław katolickie duchowieństwo i wszystkich rządzących Twoją owczarnią: kardynałów, biskupów i kapłanów. Błogosław także młodzieży przygotowującej się do służby przy Twym ołtarzu. O Duchu Przenajświętszy, zlej wszystkie Twe dary na te dusze, aby umiały godnie wypełniać swoje tak wzniosłe powołanie i strzeż je od zasadzek ciała, czarta i świata.
O Duchu miłości, przez gorącą modlitwę Jezusa wypowiedzianą w przeddzień Jego Męki: „Ojcze święty, spraw, aby wszyscy byli jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie”, przez Twą przedziwną jedność z Ojcem i Synem daj, aby w całym Kościele zapanowała jedność. Strzeż go po wszystkie wieki Twą przemożną opieką i złącz wszystkich jego członków węzłem serdecznej miłości.
O Duchu miłości, spraw, niechaj zapanuje wśród nas wzajemna miłość. Złącz poróżnione małżeństwa, pogódź zwaśnione rodziny, zbliż mających urazę do siebie. Niechaj pokój, miłość i jedność panuje w państwach, rodzinach i zgromadzeniach, abyśmy się okazali godnymi uczniami Chrystusa i aby Ten, który powiedział: „Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeżeli będziecie się wzajemnie miłowali”, poznał nas jako uczniów i dzieci swoje. Amen.

* * *

Duchu Święty Stworzycielu, proszę Cię pokornie za Oblubienicą Twoją, Kościołem świętym. Bądź mu pomocą przeciwko najazdom nieprzyjaciół jego. Utwierdzaj go, umacniaj łaskawie Twą mocą z wysokości i rozszerzaj po całym świecie. Daj narodom jasność Twego światła, aby w jedności wiary podobały się Tobie. Niech wszystkie narody przyjmą Boską naukę, którą Syn Boży powierzył Kościołowi do przechowywania i ogłaszania światu, aby zostały oświecone prawdziwą wiarą, która prowadzi do zbawienia.
Duchu Święty, wspieraj i oświecaj następców Apostołów: Ojca świętego, biskupów i kapłanów całego świata. Błogosław ich pracom, dawaj skuteczność naukom przez nich głoszonym, aby żyli świątobliwie i jako Twoje narzędzia godnie sprawowali na tej ziemi posłannictwo Chrystusa Pana, a prowadząc wiernych do Boga w prawdziwej wierze i świętości życia, zasłużyli chwalić Cię w królestwie niebieskim. Amen.

* * *

Duchu Święty Boże, Tyś źródłem wszelakich cnót, Ty rozdzielasz powołania apostolskie. Przez swoje zstąpienie uczyniłeś z Kościoła Chrystusowego siłę przemieniającą świat. Usłysz dziś wołanie Kościoła wstrząsanego sporami, zagrożonego nowym pogaństwem, potrzebującego licznych powołań dla pokonania kryzysów, dla służenia ludowi. Zstąp w serca młodych, ukaż im rozległe horyzonty współczesnego apostolstwa. Oświeć ich, zachęć do bezgranicznego poświęcenia, poślij na dojrzałe żniwa. Odnów jeszcze raz oblicze ziemi.
Maryjo, Służebnico Pana, Oblubienico Ducha Świętego, wyjednaj nam powołania kapłańskie, zakonne i misyjne. Amen.

MODLITWA NA ZIELONE ŚWIĄTKI

Ojcze Niebieski, z największym uszanowaniem oddaję Ci cześć i pokłon za zesłanie nam Osoby Ducha Przenajświętszego na świat. Jakżeś łaskawy, Boże nasz, żeś nie chciał nas trzymać długo w sieroctwie, lecz zabierając nam Syna swojego, a Zbawiciela naszego, dajesz nam Pocieszyciela, Ducha Świętego. W imieniu całego świata dziękuję za ten dar bezcenny, a przede wszystkim za samego Dawcę darów niebieskich.
Witam Cię, Duchu Najświętszy, Boże, w imieniu wszelkiego stworzenia. Tobie oddaję cześć powinną jako Bogu. Wierzę, że jesteś prawdziwym Bogiem, równym w doskonałościach Ojcu Przedwiecznemu i Synowi Bożemu. Wierzę, że należy Ci się cześć równa z Ojcem i Synem i tę wiarę wyznaję przed światem. Moją wiarą pragnę wynagrodzić Ci wszystkie zniewagi, jakich doznajesz od tych, którzy nie wierzą w Ciebie; oby w tej godzinie wszyscy się nawrócili.
Niech cały świat uzna, uczci i uszanuje Cię, Duchu Przenajświętszy, jako Boga prawdziwego tą wiarą, jaką wyznaje Kościół święty. Szczęśliwy Wieczernik, w którym dokonała się tak wzniosła Twoja tajemnica!
Cieszę się z Tobą, Najświętsza Panno, i z wami, święci Apostołowie, i przyłączam się do was, abym mógł się stać uczestnikiem przyjęcia tak wielkiego Gościa.
Duchu Przenajświętszy, oddaję Ci moje serce, pełne nędzy i ubóstwa; racz je napełnić swymi darami i łaskami. Wyrzucam z mego serca wszystko, co by się mogło nie podobać Tobie, Najmilszy Gościu. Ozdobię je zasługami Chrystusowymi i cnotami Świętych Pańskich, abyś znalazł w nim miły przybytek.
Ale to Ty, Duchu Przenajświętszy, Dawco darów niebieskich, przyjdź do mego serca, posiądź je i wzbogać swymi łaskami. Ono bez Ciebie jest martwe, Tyś jest Ożywicielem – ożyw je; jest oziębłe, Tyś jest Ogniem – zagrzej i rozpal je; zostaje w ciemnościach, Tyś jest Światłem – oświeć je.
Duchu Przenajświętszy, Ty jesteś Miłością Ojca Przedwiecznego i Syna, przyjdź i napełnij moje serce, aby się całe przemieniło w miłość ku Bogu. Amen.

***

Przyjdź, Duchu Święty, wszechmocny Ożywicielu, Boże miłości. O Duchu Święty, któryś napełnił łaską Dziewicę Maryję, któryś cudownie przemienił serca Apostołów, któryś obdarzył męczenników przedziwnym heroizmem, przyjdź, aby nas uświęcić. Oświeć nasz umysł, umocnij naszą wolę, oczyść nasze sumienie, sprostuj nasze sądy, zapal nasze serca i nie dozwól, byśmy się kiedy sprzeciwili Twoim natchnieniom. Amen.

Modlitwa Ojca Świętego Jana Pawła II

na drugi rok przygotowania do Wielkiego Jubileuszu Roku 2000

Duchu Święty, najsłodszy Gościu serc, ukaż nam głębokie znaczenie Wielkiego Jubileuszu, aby dusze nasze mogły go świętować z wiarą, w nadziei, która nie zawodzi, w miłości, która nie oczekuje niczego w zamian.
Przyjdź, Duchu Miłości i Pokoju!
Duchu Prawdy, który przenikasz głębokości Boże, żywa pamięci i proroctwo Kościoła, prowadź ludzkość do uznania w Jezusie z Nazaretu Pana chwały, Zbawiciela świata, najwyższe spełnienie dziejów.
Przyjdź, Duchu Miłości i Pokoju!
Duchu Stworzycielu, tajemniczy twórco Królestwa Bożego, mocą Twoich świętych darów wspomagaj Kościół, aby odważnie przekroczył próg nowego Tysiąclecia i niósł przyszłym pokoleniom światło zbawczego Słowa.
Duchu Świętości, Boskie tchnienie, które porusza wszechświat, przyjdź i odnów oblicze ziemi. Wzbudź w sercach chrześcijan pragnienie pełnej jedności, aby byli dla świata skutecznym znakiem i narzędziem wewnętrznego zjednoczenia z Bogiem i jedności całego rodzaju ludzkiego.
Przyjdź, Duchu Miłości i Pokoju!
Duchu Komunii, duszo i podporo Kościoła, spraw, aby bogactwo charyzmatów i posług umacniało jedność Ciała Chrystusowego; spraw, aby wierni świeccy, osoby konsekrowane i wyświęceni szafarze sakramentów wspólnie dążyli do budowania Królestwa Bożego.
Duchu Pocieszycielu, niewyczerpane źródło radości i pokoju, pobudzaj do solidarności wobec potrzebujących, dodaj chorym otuchy, wystawionych na próbę obdarz ufnością i nadzieją, ożyw we wszystkich chęć czynnego zaangażowania w budowanie lepszej przyszłości.
Przyjdź, Duchu Miłości i Pokoju!
Duchu Mądrości, który nawiedzasz umysły i serca, spraw, aby postęp wiedzy i techniki służył życiu, sprawiedliwości i pokojowi. Wspieraj dialog z wyznawcami innych religii, pomóż różnym kulturom otworzyć się na wartości Ewangelii.
Duchu Życia, za Twoją sprawą Słowo stało się Ciałem w łonie Dziewicy, Niewiasty, która milczy i słucha. Ucz nas wrażliwości na natchnienia Twojej miłości i gotowości do odczytywania zawsze znaków czasu, które stawiasz na drogach historii.
Przyjdź, Duchu Miłości i Pokoju!
Tobie, Duchu Miłości, wraz z Ojcem Wszechmogącym i Synem Jednorodzonym, wszelka cześć i chwała po wszystkie wieki wieków. Amen.

MODLITWA JANA PAWŁA II O POWOŁANIA

Duchu odwiecznej Miłości, który od Ojca i Syna pochodzisz, dziękujemy Ci za wszystkie powołania Apostołów i Świętych, które użyźniły Kościół. Prosimy Cię, prowadź dalej to swoje dzieło. Pamiętaj, jak w dniu Pięćdziesiątnicy zstąpiłeś na Apostołów zgromadzonych na modlitwie wraz z Maryją, Matką Jezusa, i wejrzyj na swój Kościół, który szczególnie potrzebuje dziś świętych kapłanów, wiernych i wiarygodnych świadków Twojej łaski; Kościół potrzebuje osób konsekrowanych, aby ukazywały innym radość tych, którzy żyją wyłącznie dla Ojca, którzy sami przejmują misję i ofiarę Chrystusa, którzy miłością budują nowy świat. Duchu Święty, odwieczne źródło radości i pokoju, to Ty otwierasz serca i umysły na Boże powołanie; to Ty sprawiasz, że może się spełnić każde pragnienie dobra, prawdy i miłości. Niech Twoje „błagania, których nie można wyrazić słowami” wznoszą się ku Ojcu z serca Kościoła, który cierpi i walczy dla Ewangelii. Otwórz serca i umysły młodych chłopców i dziewcząt, aby nowy rozkwit świętych powołań ukazał światu wierność Twojej miłości oraz by wszyscy mogli poznać Chrystusa, prawdziwe światło, które przyszło na świat, aby przynieść każdemu człowiekowi niezawodną nadzieję życia wiecznego. Amen.

NOWENNA DO DUCHA ŚWIĘTEGO

Przyjdź, Duchu Święty, napełnij serca Twoich wiernych i zapal w nich ogień Twojej miłości.

Ześlij Ducha Twego, a powstanie życie.
I odnowisz oblicze ziemi.

Módlmy się:
Boże, Tyś pouczył serca wiernych światłem Ducha Świętego, daj nam w tymże Duchu poznać, co jest prawe i Jego pociechą zawsze się radować. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Duchu Święty Boże, Dawco łask niebieskich, Ty według obietnicy Syna Bożego, a Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa, dnia pięćdziesiątego po Jego Zmartwychwstaniu zstąpiłeś na Apostołów jako obiecany Pocieszyciel, napełniając ich darami niebieskimi; oddajemy Ci cześć i najgłębszy pokłon i pokornie prosimy: nie wypuszczaj nas nigdy z Twojej świętej opieki. Bądź nam zawsze niebieskim Pocieszycielem i uświęcaj nas siedmiorakimi darami Twoich łask:
– darem mądrości, abyśmy poznali i umiłowali Prawdę wiekuistą i nigdy nie przenosili znikomych dóbr doczesnych nad dobra wieczne,
– darem rozumu, który nam daje prawdziwe poznanie prawd wiary,
– darem rady, abyśmy zawsze poznawali i wybierali to, co się Bogu podoba,
– darem mocy, aby nam dał siłę potrzebną do zwyciężenia wszystkich przeszkód na drodze zbawienia,
– darem umiejętności, aby nas prowadził zawsze drogą przykazań Bożych,
– darem pobożności, abyśmy z weselem i radością oddawali się wszystkiemu, czego wymaga służba Boża,
– darem bojaźni Bożej, abyśmy z synowskiej miłości ku Bogu lękali się obrażać Go jakimkolwiek grzechem i zawsze pamiętali, że grzech jest największym złem na świecie i naraża grzesznika na wieczne potępienie.

Bądź z nami zawsze, Duchu Święty Boże. Napełniaj nas Twoimi darami, oświecaj w wątpliwościach, pocieszaj w smutku, ratuj w niebezpieczeństwach, wyprowadzaj z błędów, dźwigaj z upadków, rządź nami według Twojej mądrości, jednocz nas zawsze wzajemną miłością chrześcijańską, abyśmy wszyscy żyli w zgodzie i jedności jako jedna rodzina Boża i doprowadź nas wszystkich do szczęśliwej wieczności, abyśmy tam z całą rzeszą Aniołów i świętych składali Ci dziękczynienie i chwałę na wieki wieków. Amen.

AKT POŚWIĘCENIA SIĘ DUCHOWI ŚWIĘTEMU

Duchu Święty, Boski Duchu światła i miłości, Tobie poświęcam mój rozum, serce, wolę i całą moją istotę, teraz i na zawsze. Spraw, aby mój rozum był zawsze posłuszny Twoim natchnieniom i by odkrywał Twoją obecność w Kościele, który Ty nieomylnie prowadzisz. Niech moje serce zawsze płonie miłością Boga i bliźniego, a moja wola niech będzie zgodna z wolą Bożą, aby całe moje życie mogło stać się wiernym naśladowaniem życia i cnót naszego Pana i Zbawcy Jezusa Chrystusa, któremu niech będzie cześć i chwała wraz z Ojcem i Tobą na wieki. Amen.

Ojcze nasz i Chwała Ojcu (7 razy)
na uproszenie 7 darów Ducha Świętego

Ześlij Ducha Twego, powstanie życie,
I odnowisz oblicze ziemi.

Módlmy się:
Duchu Święty, który napełniasz okrąg ziemi i przenikasz tajniki naszych serc, odnów nas swą ożywczą łaską i spraw, abyśmy byli wiernymi świadkami Twojej prawdy. Ty, który mieszkasz w nas, aby wspomagać naszą słabość, ześlij ogień Twej Bożej mocy, aby oczyścił nas, umocnił i obudził tęsknotę za nową ziemią i nowym niebem. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

WEZWANIA DO DUCHA ŚWIĘTEGO

Duchu Święty Boże, który od Ojca i Syna pochodzisz, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty Boże, który wydajesz świadectwo o Chrystusie,
Duchu Święty Boże, który kierujesz losami ludzkości,
Duchu Święty Boże, który napełniasz okrąg ziemi,
Duchu Święty Boże, z którego wszelka moc pochodzi,
Duchu Święty Boże, który nauczasz nas swej prawdy,
Duchu Święty Boże, który przebywasz w naszych sercach,
Duchu Święty Boże, który przenikasz najskrytsze tajniki serca,
Duchu Święty Boże, który oświecasz nasze myśli,
Duchu Święty Boże, który odradzasz nas duchowo,
Duchu Święty Boże, miłosierny dawco darów,
Duchu Święty Boże, Duchu mądrości i rozumu,
Duchu Święty Boże, Duchu rady, męstwa i pobożności,
Duchu Święty Boże, Duchu bojaźni Bożej i roztropności,
Duchu Święty Boże, który napełniałeś Apostołów odważnie głoszących Chrystusa,
Duchu Święty Boże, Pocieszycielu nasz drogi,
Duchu Święty Boże, który oczyszczasz nasze serca,
Duchu Święty Boże, który nas ożywiasz i czynisz dziećmi Bożymi,
Duchu Święty Boże, odwieczne źródło pociechy,
Duchu Święty Boże, Duchu mocy umacniającej w naszych troskach,
Duchu Święty Boże, który prowadzisz nas na drodze doskonałości,
Duchu Święty Boże, Duchu ciszy otwartej na Boga,
Duchu Święty Boże, ożywcze źródło mocy,
Duchu Święty Boże, Duchu radości płynącej z życia w Prawdzie,
Duchu Święty Boże, dawco wiary, pokoju i żarliwości,
Duchu Święty Boże, światłości Patriarchów,
Duchu Święty Boże, natchnienie Proroków,
Duchu Święty Boże, kierujący posługą Apostołów,
Duchu Święty Boże, zwycięstwo męczenników,
Duchu Święty Boże, mądrości wyznawców,
Duchu Święty Boże, czystości dziewic,
Duchu Święty Boże, namaszczenie wszystkich świętych Pańskich,
Duchu Święty Boże, który tworzysz, ożywiasz i uświęcasz Kościół Chrystusowy.

***

Przyjdź, Duchu Święty!

Przemień nasze wewnętrzne napięcie
w święte odprężenie.

Przemień nasz niepokój
w kojącą ciszę.

Przemień nasze zatroskanie
w spokojną ufność.

Przemień nasz lęk
w nieugiętą wiarę.

Przemień naszą gorycz
w słodycz Twej łaski.

Przemień mrok naszych serc
w delikatne światło.

Przemień naszą obojętność
w serdeczną życzliwość.

Przemień naszą noc
w Twoje światło.

Przemień zimę naszych dusz
w Twoją wiosnę.

Wyprostuj nasze krzywe drogi,
wypełnij naszą pustkę.

Oczyść nas z pychy.
pogłębij naszą pokorę.

Rozpal w nas miłość,
zgaś w nas zmysłowość.

Spraw, abyśmy widzieli siebie,
jak Ty nas widzisz.

Abyśmy mogli poznać Ciebie,
jak to obiecałeś.

I byli szczęśliwi
według Twego słowa:

Błogosławieni czystego serca,
albowiem oni Boga oglądać będą.

Duchu Święty, Duchu Mądrości,
prowadź kapłanów.

Duchu Święty, Duchu Światłości,
oświecaj kapłanów.

Duchu Święty, Duchu Czystości,
uświęcaj kapłanów.

Duchu Święty, Duchu Mocy,
wspieraj kapłanów.

Duchu Święty, Duchu Boży, spraw, by kapłani, ożywieni i umocnieni Twoją łaską, nieśli słowo prawdy i błogosławieństwo pokoju na cały świat. Niech ogień świętej miłości rozpala ich serca, by w płomieniach tej miłości oczyszczali i uświęcali dusze.
Duchu Święty, powierzam Ci serca kapłańskie; ukształtuj je na wzór Najświętszych Serc Jezusa i Maryi. Amen

1 – KORONKA DO DUCHA ŚWIĘTEGO
w intencjach Kościoła i odnowy świata

TAJEMNICE

Z Ducha Świętego w Maryi Pannie począł się Jezus (Łk 1,35)
Duch Święty spoczął na Jezusie podczas chrztu w Jordanie (Mt 3,16)
Przez Ducha Świętego Jezus wyprowadzony na pustynię (Łk 4,1)
Duch Święty zstąpił na Maryję i Apostołów trwających na modlitwie w Wieczerniku (Dz 2,2)
Duch Święty działa w duszy sprawiedliwego (1Kor 3,16)

PRZY KAŻDEJ TAJEMNICY

Na małych paciorkach 7 razy

Przyjdź, Duchu Święty, napełnij serca Twoich wiernych.
I zapal w nich ogień Twojej miłości.

Na dużych paciorkach 1 raz

Ześlij Ducha Twego, a powstanie życie.
I odnowisz oblicze ziemi.

Na zakończenie koronki:
Chwała Ojcu… (3 razy)
Wierzę w Boga Ojca…

2 – KORONKA DO DUCHA ŚWIĘTEGO

Jest to jedna z najcenniejszych modlitw ku czci Ducha Świętego. Dnia 2 grudnia 1930 r. objawił ją Pan Jezus zmarłej w 1936 r. świątobliwej matce Katarzynie Volg z Monachium.
„Droga duszo, prawie wszyscy ludzie utracili najwyższe dobro duszy: Ducha Świętego. Stąd te ciemności na całym świecie i to pomieszanie języków. Duch Święty jest wszędzie wyłączony, pomijany, a przecież nikt nie może nic uczynić bez Ducha Świętego. Toteż nie możesz mi ofiarować wraz z Matką Najświętszą, poprzez Matkę Najświętszą potężniejszej modlitwy niż Koronka do Ducha Świętego w imieniu wszystkich i za wszystkie dusze.”
I jeszcze raz zapewnił ją Pan Jezus 30 stycznia 1931 r.: „Moje dziecko, ty nie jesteś w stanie pojąć tej wielkości, która mieści się w prośbach Koronki do Ducha Świętego. Odmawiaj ją bardzo często i z wielkim nabożeństwem. Ja w zamian za to poślę wam wielkich mężów, którzy będą całkowicie na-pełnieni Duchem Świętym. Oni będą mówili do ludu o Duchu Miłości i Prawdy, żeby wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym. Dopiero wówczas wielu pozna swoje zaślepienie i zrozumie, co prowadzi do pokoju. Z prośbą o takich mężów należy odmówić wiele Koronek do Ducha Świętego”.
Już w uroczystość Matki Najświętszej z Góry Karmel dnia 16 lipca 1930 r. przynaglała ją Matka Boża: „Dziecko, ty wiesz, że bez Ducha Świętego nikt nic nie może począć. Jestem Oblubienicą Ducha Świętego. Wzywaj mnie tak często, jak tylko możesz, w Koronce do Ducha Świętego. Te prośby, które są w niej zawarte, zostaną za moim wstawiennictwem w szczególny sposób wysłuchane przez Trójcę Przenajświętszą. Powiedz swemu kierownikowi duszy (był nim znany, świątobliwy franciszkanin, Bonawentura Blattman), by tę Koronkę wydał drukiem, żeby była wszędzie rozpowszechniana i pilnie odmawiana. Dzięki tym łaskom ludzkość zostanie znowu napełniona miłością. Duch Święty jest przecież Duchem Miłości”.

TAJEMNICE KORONKI DO DUCHA ŚWIĘTEGO

Odmawia się jak zwykłe 5 dziesiątków Różańca z 10 „Zdrowaś Maryja” i dodaje się po słowie „…Jezus” następujące słowa, odpowiednio do każdego dziesiątka:

„…który niech usposobi nasze serca na przyjęcie pełni łask Ducha Świętego”
„…który niech nam udzieli Ducha Świętego, pomnoży i wzmocni w nas wiarę, nadzieję i miłość”
„…który niech nas przez Ducha Świętego umocni, oświeci, prowadzi, rządzi i uświęca”
„…który niech nasze serca zapali miłością Ducha Świętego i napełnia najgłębszą pokorą, ła-godnością, cierpliwością, uległością, oddaniem, mocą i świętością”
„…który niech ześle nam siedem darów oraz owoce Ducha Świętego i użycza wszystkiego, co dobre, a powstrzymuje od wszystkiego, co złe”

OFIAROWANIE
Ojcze Przedwieczny, ofiaruję Ci drogocenną Krew Chrystusa przez Najświętsze Serce Pana Jezusa i Najświętszej Maryi Panny na otrzymanie darów Ducha Świętego dla ratowania dusz. Amen.
Ojcze Niebieski, ofiaruję Ci przez Matkę Najświętszą nieskończoną ilość razy przez całą wieczność, w imieniu wszystkich i za wszystkie dusze Miłość Ducha Świętego ze wszystkimi jej skutkami w życiu doczesnym i wiecznym. Amen.

RÓŻANIEC DO DUCHA ŚWIĘTEGO
(odmawia się na różańcu)

Na początku: Wierzę w Boga…

Chwała Ojcu…

Ojcze nasz…

na dużych paciorkach – 1 raz:

Boże Ojcze, ześlij nam obiecanego Ducha Świętego, przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego. Amen.

na małych paciorkach – 10 razy:

Przyjdź, Duchu Święty, napełnij serca Twoich wiernych i zapal w nich ogień Twojej miłości.

na końcu dziesiątka:

Ześlij Ducha Twego, a powstanie życie, alleluja.
I odnowisz oblicze ziemi, alleluja.

Rozmyślania

Oddajemy Ci cześć, o Duchu Święty, i uwielbiamy Cię za miłość, która pochodzi od Ojca i Syna, łącząc ich w miłości nieskończonej i wiecznej.
Oddajemy Ci cześć, o Duchu Święty, i uwielbiamy Ciebie w Niepokalanym Poczęciu Naj-świętszej Maryi Panny, za uświęcenie jej od pierwszej chwili pełnią łask.
Oddajemy Ci cześć, o Duchu Święty, i uwielbiamy Ciebie, czyniącego z Maryi Dziewicy Matkę Bożą we Wcieleniu Słowa, które jest Synem Bożym przez swą naturę Boską i Synem Dziewicy według ciała.
Oddajemy Ci cześć, o Duchu Święty, i uwielbiamy Ciebie jako dającego początek Kościołowi świętemu w Wieczerniku w chwalebny dzień Pięćdziesiątnicy.
Oddajemy Ci cześć, o Duchu Święty, i uwielbiamy Ciebie za stałe przebywanie w Kościele świętym zgodnie z obietnicą Bożą i za wierne asystowanie mu aż do skończenia wieków.

PROŚBY O ŁASKI

O najdobrotliwszy, najłaskawszy i najsłodszy Duchu Święty, Boże, jedyna i prawdziwa radości mojej duszy; pozdrawiam Cię, czczę i błogosławię w pokorze serca. Błagam Cię jako najłaskawszego Boga i Pana mego i najhojniejszego Szafarza łask Bożych. O, pełen miłości Duchu Święty, serce moje wzdycha do Ciebie i pragnie Cię moja dusza, abyś jej udzielił swych łask i użyźnił miłością.
Przyjdź do mnie i uczyń w mym sercu godne dla Siebie mieszkanie.
Wysłuchaj mnie, Duchu Święty, i ześlij mi swą łaskę, abym zaczął poprawiać moje grzeszne życie i odtąd służył Ci pilniej, lepiej i gorliwiej.
Znasz, o najdobrotliwszy Duchu Święty, moją słabość i wiesz lepiej, niż ja, jak jestem nędzny. Bez Ciebie jestem niczym, bez Ciebie nic nie mogę, bez Ciebie nic nie mam. Gdy upadnę – nie mogę powstać; gdy jestem w smutku – nie mogę się pocieszyć i nie mogę stawić oporu pokusom. Lecz przez Ciebie i z Tobą mogę wszystko. Przeto wzdycham serdecznie i wołam do Ciebie ze łzami: Przyjdź, o Duchu Święty, pełen łaskawości Pocieszycielu, nawiedź mnie i zostań ze mną na zawsze.
Serce moje jest nieczyste – lecz Ty możesz je oczyścić; jest pełne złości – lecz Ty możesz je uczynić dobrym; jest twarde – lecz Ty możesz je zmiękczyć; jest ubogie – lecz Ty możesz je wzbogacić; jest słabe – lecz Ty możesz je wzmocnić i uleczyć; jest suche – Ty możesz je zwilżyć rosą swej łaski i użyźnić.
Pociągnij moje serce całkowicie do Siebie, oderwij od wszystkiego, co ziemskie i stworzone, a napełnij je Twymi darami. A więc przyjdź, Duchu Najświętszy, serce moje pragnie i pożąda Ciebie. Przyjdź, słodki Gościu mej duszy, która tęskni za Tobą. Przyjdź, Duchu Pocieszycielu, gdyż serce moje jest niespokojne, dopóki Ciebie nie posiądzie. Najłaskawszy Duchu Święty, nie ustanę prosić, aż przyjdziesz; nie przestanę przyzywać, dopóki nie stanę się innym. O Duchu Święty, uświęć mnie; o Duchu czystości, oczyść mnie; o Duchu zbawienia, zbaw mnie; o Duchu najmożniejszy, wzbogać mnie; o Duchu gorejący miłością, zapal moje serce. O pełen łaskawości Duchu Święty, obdarz mnie swymi łaskami. O Duchu Pocieszycielu, pociesz mnie; o Duchu Święty użyźniający serca ludzkie, użyźnij moje serce. O Duchu szczęśliwości, uczyń mnie szczęśliwym, a będę Cię wiecznie chwalił, dziękował i miłował całym sercem. Amen.

Duchu Przenajświętszy, Pocieszycielu strapionych, przeniknij moje serce i roztocz w nim swe jasne światło Wylej Twą rosę niebieską na tę ziemię niepłodną, aby się skończyła jej nieurodzajność. Spuść iskrę Twej miłości aż do przybytku mej duszy, aby tam roznieciła ogień, który by pochłonął wszystkie słabości, niedbalstwa i niedoskonałości moje. Przyjdź więc, o przyjdź, słodki Pocieszycielu dusz strapionych, ucieczko w niebezpieczeństwach i opiekunie w strapieniach! Przyjdź, o Ty, który dusze obmywasz z ich plam i który leczysz ich rany. Przyjdź, siło słabych; przyjdź, Ojcze sierot, nadziejo nieszczęśliwych i skarbie wszystkich ubogich.
Przyjdź, o Duchu Święty, przyjdź, gwiazdo żeglarzy i bezpieczny porcie rozbitków, i racz mieć litość nade mną! Uczyń ma duszę prostą, kochającą i wierną. Spraw, bym zachowując na ziemi czyste serce, zasłużył oglądać Cię i cieszyć się Tobą na wieki w niebie. Amen.
św. Augustyn

***

Oddychaj we mnie, Duchu Święty, abym święcie myślał. Przymuszaj mnie, abym święcie postępował. Pobudzaj mnie, abym miłował tylko to, co święte. Umacniaj mnie, abym strzegł tego, co dobre. Strzeż mnie, Duchu Święty, abym Cię nigdy nie utracił.
św. Augustyn

***

Duchu Święty, Duchu Prawdy, przyjdź do naszych serc. Obdarz narody Twoim światłem i Twoją jasnością, aby się zjednoczyły w wierze i znalazły upodobanie w Tobie.
Duchu Stwórco, stój nieustannie przy Twoim Kościele. Obdarz go Twoją mocą i siłą, aby oparł się wszystkim wrogim napaściom. Odnów swą łaską ducha sług swoich, których namaściłeś, aby wielbili Imię Ojca i Jego Syna Jednorodzonego.
Leon XIII

***

Przyjdź, Duchu Święty i uczyń moje ciało swoją świątynią. Przyjdź i pozostań ze mną na zawsze. Udziel mi głębokiej miłości do Najświętszego Serca Jezusowego, abym je ukochał z całego serca, z całej duszy, ze wszystkich myśli i sił moich. Oddaję Ci wszystkie władze mej duszy i mego ciała. Panuj nad mymi namiętnościami, uczuciami i poruszeniami. Przyjmij mój rozum i moją wolę, moją pamięć i wyobraźnię. Duchu Święty, udziel mi obfitości Twej skutecznej łaski. Obdarz mnie pełnią cnót. Pomnażaj moją wiarę, umacniaj mą nadzieję, rozpalaj moją miłość. Udziel mi Twych siedmiu darów, owoców i błogosławieństw. Pozwól mi być Twoją świątynią i mieszkaniem całej Trójcy Przenajświętszej.
Pius XII

***

Duchu Święty, Ty nam dajesz poznanie Jezusa. Przyjdź, ma pociecho, przyjdź, ma radości, przyjdź, pokoju, siło i światłości; przyjdź, oświeć mnie, bym znalazł źródło orzeźwienia. Jedna kropelka od Ciebie wystarczy, by mi ukazać Jezusa takim, jaki jest. Jezus powiedział, że wyjdziesz naprzeciw niewidzącym, a jam z nich najpierwszy. Nie proszę Cię o inną wiedzę i umiejętności, tylko o wiedzę, jak znaleźć Jezusa, o umiejętność zachowania Go.
Źródło pokoju i światła, przyjdź, oświeć mnie. Cierpię głód – przyjdź mnie nakarmić; jestem spragniony – napój mnie; jestem ślepy – oświeć mnie; jestem ubogi – przyjdź mnie wzbogacić.
Maryjo, Najczystsza Oblubienico Ducha Świętego, wyjednaj mi światło, abym poznawszy prawdę i wiernie pełniąc wolę Bożą, mógł być zaliczony w poczet dzieci Bożych. Amen.

***

Przybądź, Duchu Pocieszycielu, napełnij łaską nasze serca. Ogniu miłości, źródło życia, przybądź i nawiedź nas swą łaską. Ulecz nasze dusze, oczyść je i uczyń godnym przybytkiem Twoim. Napełnij je swą światłością i utwierdź swoją mocą. Duchu Święty Boże, daj nam zwycięstwo nad nieprzyjacielem naszym. Przeniknij nas swoim tchnieniem i zlej na nas zdrój swych Boskich pociech. Wypal swym ogniem wszystko, co może być w nas przeciwnego miłości Bożej i spraw, by ona płonęła w naszych sercach. Ty jesteś Pocieszycielem, wejrzyj więc na nasze utrapienia i pociesz nas, abyśmy zostali od nich uwolnieni, lub – jeżeli taka jest wola Boża – znosili je cierpliwie dla chwały Bożej i pożytku naszych dusz. Duchu Przenajświętszy, pociesz też wszystkich strapionych.
Ty zstąpiłeś na Apostołów w ognistych językach; w dobroci swej naucz nas chwalić Ciebie i spraw, aby z naszych ust nie wyszło żadne słowo, które by nie miało na celu Twojej chwały i czci. Kocham Cię i uwielbiam, Duchu Święty Boże, uświęć mnie i zbaw. Amen.
Duchu Święty, Boże, Miłości Przedwieczna Ojca i Syna! Racz zesłać mi owoc miłości, abym Cię godnie kochał; radości, abym się napełnił świętą pociechą; pokoju, dla zupełnego ukojenia mej duszy; owoc cierpliwości, do cierpliwego znoszenia wszystkich doświadczeń. Udziel mi gorliwości w pracy i służbie Bożej; dobroci, która by mnie czyniła miłym dla wszystkich; mądrości, abym umiał unikać grzechów; łagodności, abym z pokorą przyjmował od moich bliźnich wszelkie zło. Ześlij mi owoc wiary, abym mocno wierzył słowu Bożemu; skromności, abym się zachowywał przykładnie we wszystkim; wstrzemięźliwości i czystości, abym zachował ciało w świętości, jaka należy się Twemu przybytkowi. Spraw, abym zachowując na ziemi czyste serce, zasłużył oglądać Cię w niebie i cieszyć się z Tobą na wieki. Amen.

***

O Duchu Święty, źródło światła i pokoju, którego kocham z całej duszy mojej – uwielbiam Cię. Oświecaj mnie, wzmacniaj mnie, kieruj mną, pokrzepiaj mnie, pocieszaj mnie. Obiecuję poddać się wszystkiemu, co mnie spotka z Twej woli, i przyjąć wszystko, co pragniesz, aby mnie spotkało. Przyjdź, mój Pocieszycielu. Przyjdź, moja radości. Przyjdź, moja światłości. Przyjdź, Dawco pokoju. Duchu Święty, powierzam się Tobie. Amen.

LITANIE DO DUCHA ŚWIĘTEGO

Kyrie elejson.
Chryste elejson. Kyrie elejson.
Chryste usłysz nas.
Chryste wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty, Boże,
Święta Trójco, jedyny Boże,

Duchu Święty, pochodzący od Ojca i Syna,
Duchu Święty, któryś na początku świata unosił się nad wodami i udzieliłeś im płodności,
Duchu Święty, któryś przemawiał przez święte sługi Boże,
Duchu Święty, którego namaszczenie daje nam poznać wszystkie rzeczy,
Duchu Święty, który dajesz świadectwo o Jezusie Chrystusie,
Duchu Prawdy, który nas nauczasz wszystkiego,
Duchu Święty, któryś zstąpił na Maryję Pannę,
Duchu Pański, który napełniasz okrąg ziemi,
Duchu Święty, w as przebywający,
Duchu mądrości i rozumu,
Duchu rady i męstwa,
Duchu umiejętności i pobożności,
Duchu bojaźni Bożej,
Duchu łaski i miłosierdzia,
Duchu miłości i pokoju,
Duchu pokory i czystości,
Duchu dobroci i cichości,
Duchu różnorakich łask,
Duchu przenikający skrytości Boże,
Duchu Święty, modlący się za nami wzdychaniem niewymownym,
Duchu Święty, któryś zstąpił na Jezusa Chrystusa w postaci gołębicy,
Duchu Święty, przez którego na nowo się rodzimy,
Duchu Święty, napełniający nasze serca miłością,
Duchu Święty, przysposabiający nas za dzieci Boże,
Duchu Święty, któryś zstąpił na Apostołów w postaci ognistych języków,
Duchu Święty, który według swej woli wszystkim rozdajesz dary,
Bądź nam miłościw, przepuść nam, Panie.
Bądź nam miłościw, wysłuchaj nas, Panie.

Od wszelkiego złego, zachowaj nas, Panie.
Od wszelkiego grzechu,
Od pokus i zasadzek złego ducha,
Od zuchwałości i rozpaczy,
Od sprzeciwiania się uznanej prawdzie,
Od uporu i zatwardziałości serca,
Od wszelkiej zmazy ciała i duszy,
Od ducha nieprawości,
Od wszelkiej pychy i kłamstwa,
Od wszelkiej obłudy i nieszczerości,
Od próżności i lekkomyślności,
Od lenistwa i niedbalstwa w służbie Twojej,
Od sprzeciwiania się natchnieniom Twoim,
Od wszelkiej nieroztropności i pomyłek,
Od wszelkich złych duchów,

Przez Twoje przedwieczne pochodzenie od Ojca i Syna, wybaw nas, Panie.
Przez poczęcie Jezusa Chrystusa, które się stało za Twoją sprawą,
Przez Twoje zstąpienie na Jezusa Chrystusa w Jordanie,
Przez Twoje zstąpienie w dzień Zielonych Świąt,
Przez Twoją miłość i miłosierdzie Twe nieskończone,
W wielki dzień sądu,

My grzeszni, Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.
Abyśmy, żyjąc duchem, duchem także działali,
Abyśmy, pomnąc na to, że jesteśmy Twoją świątynią, Duchu Święty, nigdy jej nie znieważali,
Abyśmy, żyjąc duchem, nie szli za skłonnościami ciała,
Abyśmy sprawy ciała duchem umartwiali,
Abyśmy nigdy nie zasmucali Ciebie, któryś jest Świętym Duchem Bożym,
Abyśmy zachowali jedność umysłów dążąc do pokoju,
Abyśmy łatwo nie wierzyli wszystkim duchom,
Abyśmy doświadczali duchy, czy są od Boga,
Abyś w nas odnowił ducha prawego,
Abyś nas prostą drogą prowadził ku zbawieniu wiecznemu,
Abyś nas umacniał Twym wszechwładnym Duchem,

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

Módlmy się:
Błagamy Cię, Boże wszechmogący, abyś nas nieustannie wspierał łaską Ducha Świętego, a z miłosierdzia Twego oczyszczając zmazy naszych serc, zachował nas także od wszelkiego zła. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

***

Duchu Święty mądrości,
Duchu Święty rozumu,
Duchu Święty rady,
Duchu Święty męstwa,
Duchu Święty umiejętności,
Duchu Święty pobożności,
Duchu Święty bojaźni Bożej,
Duchu Święty, Światło Proroków i Apostołów,
Duchu Święty, nasz Pocieszycielu,

Bądź nam miłościw,
przepuść nam, Duchu Święty, Boże.
Bądź nam miłościw,
wysłuchaj nas, Duchu Święty, Boże.
Od zuchwałej ufności w miłosierdzie Boże,
wybaw nas, Duchu Święty, Boże.
Od wszelkiej rozpaczy o łasce Bożej,
Od sprzeciwiania się uznanej prawdzie chrześcijańskiej,
Od nieżyczliwości i zazdrości braciom łaski Bożej,
Od zatwardziałości serca,
Od zaniedbania pokuty aż do śmierci,
Od wszelkich złych i nieczystych spraw i myśli,
Od nagłej i niespodziewanej śmierci,
Od potępienia wiekuistego,
Przez cudowną sprawę przy poczęciu Jezusa Chrystusa,
Przez Twoje przyjście w językach ognistych,
My grzeszni, Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Duchu Święty, Boże.
Abyś Kościołem świętym rządzić i zachować raczył,
Abyś nas w pobożności i pokorze utwierdzić raczył,
Abyś nam stałości i męstwa udzielić raczył,
Abyś myśli nasze ku pożądaniu niebieskich rzeczy podnieść raczył,
Abyś nas oczyścić i na godne mieszkanie dla siebie poświęcić raczył,
Abyś nas w cierpieniach naszych pocieszyć raczył,
Abyś nas w łasce swojej utwierdzić i zachować raczył,
Abyś nas wszystkich do uczestnictwa w chwale wiekuistej doprowadzić raczył,
Abyśmy Ciebie miłowali i dla Ciebie grzechów się strzegli,

Stwórz, Boże, we mnie serce czyste.
I odnów we mnie moc ducha.

Módlmy się:
Przyjdź, Duchu Święty, napełnij serca swoich wiernych i zapal w nich ogień swojej miłości; Ty, który wszystkie narody zgromadziłeś w jedności wiary, spraw, aby Twa najświętsza łaska oświeciła nasze serca i chroniła nas od wszelkiego zła. Amen.

HYMNY DO DUCHA ŚWIĘTEGO

O Stworzycielu, Duchu, przyjdź,
Nawiedź dusz wiernych Tobie krąg,
Niebieską łaskę zesłać racz
Sercom, co dziełem są Twych rąk.

Pocieszycielem jesteś zwan,
I Najwyższego Boga dar,
Tyś namaszczeniem naszych dusz,
Zdrój żywy, miłość, ognia żar,

Ty darzysz łaską siedemkroć,
Bo moc z prawicy Ojca masz,
Przez Boga obiecany nam,
Mową wzbogacasz język nasz.

Światłem rozjaśnij naszą myśl,
W serca nam miłość świętą wlej,
I wątłą słabość naszych ciał
Pokrzep stałością mocy Twej.

Nieprzyjaciela odpędź w dal
I Twym pokojem obdarz wraz.
Niech w drodze za przewodem Twym
Miniemy zło, co kusi nas.

Daj nam przez Ciebie Ojca znać,
Daj, by i Syn poznany był,
I Ciebie, jedno tchnienie Dwóch,
Niech wyznajemy z wszystkich sił.

Niech Bogu Ojcu chwała brzmi,
Synowi, który zmartwychwstał,
I Temu, co pociesza nas,
Niech hołd wieczystych płynie chwał. Amen.

***

Przybądź, Duchu Święty,
Spuść z niebiosów wzięty
Światła Twego strumień.

Przyjdź, Ojcze ubogich,
Przyjdź, Dawco łask drogich,
Przyjdź, światłości sumień.

O najmilszy z gości,
Słodka serc radości,
Słodkie orzeźwienie!

W pracy Tyś ochłodą,
W skwarze żywą wodą,
W płaczu utulenie.

Światłości najświętsza,
Serc wierzących wnętrza
Poddaj Twej potędze.

Bez Twojego tchnienia
Cóż jest wśród stworzenia,
Jeno cierń i nędze.

Obmyj, co nieświęte,
Oschłym wlej zachętę,
Ulecz serca ranę.

Nagnij, co jest harde,
Rozgrzej serca twarde,
Prowadź zabłąkane.

Daj Twoim wierzącym,
W Tobie ufającym
Siedmiorakie dary.

Daj zasługę męstwa,
Daj wieniec zwycięstwa,
Daj szczęście bez miary.

***

O tajemniczy Płomieniu,
Źródło miłości i prawdy,
Pocieszycielu strapionych,
Przyjdź do nas, Duchu Najświętszy!

Ożywcza roso w znużeniu,
Ogniu wśród chłodu zwątpienia
I jasne światło nadziei,
Przyjdź do nas, Duchu Najświętszy!

Niech Twoja łaska przeniknie
Umysł i serce człowiecze,
Gdy z całą mocą wołamy:
Przyjdź do nas, Duchu Najświętszy!

Niech będzie chwała na wieki
Ojcu, Synowi i Tobie,
A Ty odpowiedz wezwaniu:
Przyjdź do nas, Duchu Najświętszy!