Formacja

Formacja każdej siostry jest uczestnictwem w dziele Ojca, który za pośrednictwem Ducha Świętego kształtuje w naszych sercach myśli i uczucia Syna. Jest nieustannym procesem obejmującym całe życie, dzięki któremu odnajdujemy Ubogiego, Pokornego, Ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego Chrystusa.

Formacja dokonuje się w naszym codziennym życiu przez modlitwę i pracę, przez relacje wewnętrzne i zewnętrzne w stosunku do wspólnoty, a także przez związek ze środowiskiem, w którym żyjemy. Wzorem życia i formacji jest dla nas droga życia naszych świętych: Franciszka, Klary i Elżbiety. Jesteśmy także powołane do przebycia tej samej drogi, zmierzającej do osiągnięcia doskonałej postawy Chrystusa i wiernego trwania w misyjnym sercu Kościoła.

Formacja ciągła rozumiana jako „ciągłe nawracanie serca” jest „glebą” formacji początkowej.

Postulat trwający około dwóch lat – jest pierwszym etapem formacji zakonnej, zmierzającym od stopniowego odrywania się od rodziny i od świeckiego sposobu życia do życia w kontemplacyjnej wspólnocie sióstr bernardynek.

Nowicjat – dwuletni – jest okresem, w którym nowicjuszka rozpoczyna życie zakonne. Okres ten umożliwia siostrze pełniej poznać Boże powołanie do naszej franciszkańskiej wspólnoty, w konkrecie klauzurowego sposobu życia – jako swoją drogę i jako drogę codziennej miłosnej odpowiedzi na miłość Boga.

Okres profesji czasowej obejmuje okres czterech do pięciu lat – czas między pierwszymi ślubami a wieczystymi. Profeska czasowa doświadcza życia konsekracją, zgodnie z duchem i misją naszego Zakonu.