Słowo na Niedzielę

Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata (C) – 23 listopada

Pierwsze Czytanie (2Sm 5,1-3)
Czytanie z Drugiej Księgi Samuela
Wszystkie pokolenia izraelskie zeszły się u Dawida w Hebronie i oświadczyły mu: ”Oto my, kości twoje i ciało. Już dawno, gdy Saul był królem nad nami, ty wyprawiałeś się i powracałeś na czele Izraela. I Pan rzekł do ciebie: »Ty będziesz pasł mój lud, Izraela, i ty będziesz wodzem dla Izraela«”. Cała starszyzna Izraela przybyła do króla do Hebronu. I zawarł król Dawid przymierze z nimi wobec Pana w Hebronie. Namaścili więc Dawida na króla nad Izraelem.

Psalm Responsoryjny: 122
R/. Idźmy z radością na spotkanie Pana

Ucieszyłem się, gdy mi powiedziano:
”Pójdziemy do domu Pana”.
Już stoją nasze stopy
w twoich bramach, Jeruzalem.

Do niego wstępują pokolenia Pańskie,
aby zgodnie z prawem Izraela wielbić imię Pana.
Tam ustawiono trony sędziowskie,
trony domu Dawida.

Drugie Czytanie (Kol 1,12-20)
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Kolosan
Bracia: Dziękujcie Ojcu, który was uzdolnił do uczestnictwa w dziale świętych w światłości. On uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, w którym mamy odkupienie, odpuszczenie grzechów. On jest obrazem Boga niewidzialnego, Pierworodnym wobec każdego stworzenia, bo w Nim zostało wszystko stworzone: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne, czy Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze. Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone.
On jest przed wszystkim i wszystko w Nim ma istnienie. I On jest Głową Ciała, to jest Kościoła. On jest Początkiem, Pierworodnym spośród umarłych, aby sam zyskał pierwszeństwo we wszystkim. Zechciał bowiem Bóg, by w Nim zamieszkała cała Pełnia, i aby przez Niego i dla Niego znów pojednać wszystko ze sobą: i to, co na ziemi, i to, co w niebiosach, wprowadziwszy pokój przez krew Jego krzyża.

Śpiew przed Ewangelią (Mk 11,10)
Alleluja, alleluja, alleluja
Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie;.
Błogosławione Jego królestwo, które nadchodzi.

Tekst Ewangelii (Łk 23,35-43)
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Gdy ukrzyżowano Jezusa, lud stał i patrzył. Lecz członkowie Wysokiej Rady drwiąco mówili: «Innych wybawiał, niechże teraz siebie wybawi, jeśli On jest Mesjaszem, Wybrańcem Bożym». Szydzili z Niego i żołnierze; podchodzili do Niego i podawali Mu ocet, mówiąc: «Jeśli Ty jesteś królem żydowskim, wybaw sam siebie». Był także nad Nim napis w języku greckim, łacińskim i hebrajskim: «To jest Król Żydowski».

Jeden ze złoczyńców, których tam powieszono, urągał Mu: «Czy Ty nie jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas». Lecz drugi, karcąc go, rzekł: «Ty nawet Boga się nie boisz, chociaż tę samą karę ponosisz? My przecież – sprawiedliwie, odbieramy bowiem słuszną karę za nasze uczynki, ale On nic złego nie uczynił». I dodał: «Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa». Jezus mu odpowiedział: «Zaprawdę, powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju».

Najważniejsza decyzja w moim życiu
(2 Sm 5,1-3; Kol 1,12-20; Łk 23,35-43)

Kiedy słyszymy: Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata, my ludzie wierzący, często w pierwszym spontanicznym odruchu, myślą  unosimy się w usłane  gwiazdami  niebo. Chrystus przecież w niebo wstąpił i z nieba zstąpi.

Ludzie Wschodu bardziej skłaniają się do wyobrażenia Chrystusa władcy siedzącego na tronie – Pantokrator (gr. Wszechwładca, Pan wszystkiego). Zapewne ta wizja jest pokłosiem posągu Zeusa Olimpijskiego stworzonego przez Fidiasza. Przez prawie 800 lat zachwycał starożytnych odwiedzających świątynię w Olimpii, jako jeden z siedmiu cudów świata.  Po zakazaniu igrzysk (ok. 420) przewieziony do Konstantynopola spłonął w pożarze.

Tymczasem liturgia słowa dzisiejszej Uroczystości, a konkretnie ewangelista św. Łukasz, prowadzi nas na Golgotę i stawia pod krzyżem Jezusa Chrystusa.

Uczestnicząc w Eucharystii, my, nie tylko wsłuchujemy się w opis tamtych wydarzeń, ale jesteśmy ich świadkami. Wielu historyków uważa, że działo się to 7 kwietnia 30 roku. Jest to jedna z prawdopodobnych dat śmierci Chrystusa na krzyżu. Znamienny jest fakt, że trudno nam ustalić dokładną datę śmierci i zmartwychwstania Jezusa. Ma to zapewne swoje głębsze znaczenie – albowiem te zbawcze wydarzenia, wraz z całym Jego dziełem odkupienia, są nieustannie zarówno obecne w dziejach świata, jak i uobecniane wolą Ojca Niebieskiego, za sprawą Ducha Świętego, w każdej Eucharystii. Ludzie wierzący biorąc w nich udział, stają się ich świadkami. Data jest więc nieistotna. Ważne są te wydarzenia i ich niepowtarzalna ponadczasowość, którą określamy w Eucharystii, terminem – uobecnienie.

Kiedy głębiej się zastanowić nad reakcją świata na postać Jezusa Chrystusa i na Jego dzieło zbawcze, to można spokojnie zaryzykować stwierdzenie, że Golgota nieustannie trwa. Reakcje ludzi na umierającego Jezusa, są bardzo podobne do opisanych przez Ewangelistę.

Nad głową konającego Jezusa był napis w języku greckim, łacińskim i hebrajskim: To jest król żydowski.  Pod tym napisem rozegrał się niezwykły dialog między dwoma ukrzyżowanymi złoczyńcami a konającym Jezusem. Jeden z nich z do końca nam nieznanych powodów urągał Jezusowi: Czy Ty nie jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas. To tak, jakby na Jezusie się zawiódł i aż do śmierci ma do Niego żal i agresję. Tymczasem reakcja drugiego złoczyńcy jest nieoceniona. Karcąc swojego kolegę, rzekł: Ty nawet Boga się nie boisz, chociaż tę samą karę ponosisz? My przecież sprawiedliwie, odbieramy bowiem słuszną karę za nasze uczynki, ale On nic złego nie uczynił. I dodał: Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa. Promień łaski i obecność Chrystusa wykorzystał w 100%. Kolegę skarcił,  a nie myślał tylko o sobie. Wyznał winę i przyjął słuszną karę. Podczas procesu zobaczył w ludzkiej postawie Chrystusa, niewinnego człowieka, a w Jego ludzkiej naturze, Boga, Króla Wszechświata i miłosiernego Brata. Zawierzył Temu, który obok niego konał.

Jest to genialna lekcja dla każdego z nas, jak zachować się wobec Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata. Toteż i reakcja Jezusa jest prawdziwie królewska: Zaprawdę powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju.  Żaden władca tego świata nie może dać podwładnym takiej gwarancji. Gdyby coś takiego powiedział, byłby po prostu głupcem.

Uczestnicząc we Mszy św., podczas przeistoczenia, jesteśmy świadkami również i tego niezwykłego dialogu Chrystusa ze złoczyńcami. Mamy też kolejną okazję podjęcia własnych kluczowych decyzji i przyjęcia gwarancji, jaką tylko może nam dać Jezus Chrystus Król Wszechświata. Kiedy zaś przyjmujemy Chrystusa w Komunii św. pod postaciami chleba i wina, to On sam zasiada na tronie w naszych sercach, ze wszystkimi tego konsekwencjami.

Uważam, że ta Jego intronizacja jest niewątpliwie najważniejszą decyzją  w moim  życiu.

Ks. Lucjan Bielas