Triduum Paschalne 2022
Wchodząc w najgłębszą tajemnicę życia liturgicznego, jaką jest Triduum Paschalne w Roku Kościelnym pozwólmy sobie na nowo odkryć prorocze słowa św. Jana Pawła II: „Nie lękajcie się głosić Ewangelii krzyża w każdej sytuacji. Nie lękajcie się iść pod prąd! Chrystus Jezus ‘uniżył samego siebie, stając się posłusznym aż do śmierci. Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył’ (Flp 2, 8-9). Podniosły hymn z Listu św. Pawła do Filipian przypomniał nam, że krzyż ma dwa nierozłączne aspekty: jest jednocześnie bolesny i chwalebny. Cierpienie i upokorzenie śmierci Jezusa są ściśle związane z jego wywyższeniem i chwałą zmartwychwstania. Bądźcie zawsze świadomi tej pocieszającej prawdy: Męka i Zmartwychwstanie Chrystusa stanowią ośrodek naszej wiary i są naszą ostoją w nieuniknionych próbach codzienności. (4 kwietnia 2004).
W naszym Sanktuarium św. Józefa tak będziemy przeżywać Triduum Paschalne:
Wielki Czwartek
1800 – Msza św. Wieczerzy Pańskiej
Po Mszy Świętej przeniesienie Najświętszego Sakramentu do ołtarza adoracji
Wielki Piątek
1800 – Liturgia Męki Pańskiej
- Liturgia Słowa
- Modlitwa powszechna
- Adoracja krzyża
- Komunia św.
- Przeniesienie Najświętszego Sakramentu do Bożego Grobu
Po Liturgii – rozpoczęcie Nowenny do Miłosierdzia Bożego
Wielka Sobota
1800 – Liturgia Wigilii Paschalnej
- poświęcenie ognia i paschału
- Orędzie Wielkanocne
- Odnowienie przyrzeczeń Chrztu św.
- Liturgia Eucharystyczna
- Procesja rezurekcyjna
„Nawiedzając w duchu Getsemani, będziemy w szczególny sposób blisko tych, którzy uginają się pod ciężarem zmartwień i samotności. Rozważając proces, który wytoczono Jezusowi, wspominać będziemy prześladowanych z powodu wiary i sprawiedliwości. Towarzysząc Chrystusowi w drodze krzyżowej na Golgotę, pełni ufności wznosić będziemy modlitwę za cierpiących na duchu i ciele z powodu zła i grzechu. W decydującej godzinie ofiary Syna Bożego złożymy z ufnością u stóp krzyża pragnienie rodzące się w sercach wszystkich ludzi – pragnienie pokoju. Najświętsza Maryja Panna, która wiernie szła za Synem aż po krzyż i z którą wspólnie kontemplujemy cierpiące oblicze Chrystusa, niechaj pozwoli nam cieszyć się światłem i radością promieniującymi z oblicza Zmartwychwstałego”(św. Jan Paweł II).
„Wołajmy i módlmy się wraz z Chrystusem: Ojcze, przyjmij nas wszystkich w krzyżu Chrystusa; przyjmij Kościół i ludzkość, Kościół i świat.
Przyjmij tych wszystkich, którzy przyjmują krzyż; tych, którzy go nie rozumieją i zwalczają go z myślą, by go usunąć i wykorzenić z ziemi żyjących. Ojcze, przyjmij nas wszystkich w krzyżu Twojego Syna.
Przyjmij każdego z nas w krzyżu Chrystusa. I nie zważaj na to, co się dzieje w sercu człowieka, i nie zważaj na skutki jego czynów i wydarzeń dziejących się we współczesnym świecie, przyjmij człowieka! Niech krzyż Twojego Syna stanie się znakiem przyjęcia syna marnotrawnego przez Ojca. Niech pozostanie znakiem Przymierza, nowego i wiecznego Przymierza”. (św. Jan Paweł II, 4 kwietnia 1980)
